Algemeen.
Feitelijk zouden zouden we kunnen spreken van “een
boom in de straat” of “een boom in een pot”. De Ginkgo biloba werd onder de
aandacht gebracht door bonsai-fanaten , die er prachtige stukken mee scheppen.
Ook in de siertuinen is de plant een prachtig orgelpunt: hij laat zich
gemakkelijk snoeien en is zeer resistent. Deze laatste eigenschap wordt vooral
op prijs gesteld door de openbare besturen, die hem of haar, het is immers een
tweehuizige boom, een plaats toebedelen langs de openbare weg.
Deze boom wordt een levend fossiel genoemd. Zijn resten
werden aangetroffen in steenkoollagen die 250 miljoen jaar geleden werden
gevormd. Hij heeft de moeilijkste omstandigheden in de loop der tijden
overleefd en is de enige overlevende van een ganse familie. Hij is tweehuizig
met groene katjes op de mannelijke boom en gesteelde knopjes op de vrouwelijke
uitgave.
De Ginkgo biloba (tweelobbig) kreeg zijn naam vanwege
zijn tweelobbig blad. Dat is geen toeval want hij/zij is een overgangsvorm van
de primitieve naaldboom naar de bladdragende boom. De familienaam Ginkgo kreeg
hij van de Chinezen “yin kuo”, de zilveren vrucht. Hij overleefde er de komst
van de mens door de tuinen van tempels en paleizen te versieren.
Ook op gebied van voortplanting is deze boom een unicum.
De bevruchtig gebeurt via vrij zwemmende mannelijke zaadcellen die via een
waterfilm de vrouwelijke eicellen bereiken en bevruchten, een methode die ook
de varens gebruiken. Geen wonder dat de Chinezen dit buitenbeentje een aparte
plaats toewezen in hun tuinen.
De kersachtige eetbare vruchten rijpen goudgeel en hebben
een wrang vruchtvlees. Zij sieren de boom nog enige tijd na de bladval.
De mannelijke exemplaren hebben eerder opgaande takken,
de vrouwelijk laten de takken meer hangen, een manier om het geslacht van de
jonge bomen te raden.
De boom werd “ontdekt” door de botanicus Kaempfer
(1631-1719) en naar onze streken gebracht in 1735 , in Utrecht, waar het eerste
exemplaar uitgegroeid is tot een statige boom. Een mannelijk exemplaar in
Leiden uit 1785 kreeg in 1935 enkele vrouwelijke enten geplaatst. De enige
overlevende ent leverde in 1970 haar eerste vruchten. Alleen vruchten uit warme
streken blijken kiemkracht te bezitten.
De zaden moeten een jaar gestratificeerd worden (bewaard
onder vochtig zand op lage temperatuur, om de omzetting van zetmeel naar
suikers mogelijk te maken)
De boom wordt meer dan dertig meter hoog en ....duizenden
jaren oud.
Op de menselijke tijdsschaal is deze boom inderdaad
duizelingwekkend.
Natuurlijk zocht de mens naar “estetische” vormen van de
boom. Hij creëerde verschillende
cultuurvormen.
Naar vorm:
- Fastigiata : zuilvormig
- Mayfield: smal
- Pendula: hangend
Naar kleur:
- Aurea: geel
- Variegata: witbont
- Laciniata:
ingesneden
- Chazuki: bebladerde
vruchten
Deze vormen zijn allen klonen , die worden geënt op de
oervorm.
Ook info
op:
In de tuin en langs de straten.
Door zijn sterke weerstand is deze boom uitstekend
geschikt om langs de openbare weg te worden aangeplant. Hij overleeft de meest
vervuilende omstandigheden. Jammer genoeg is zij lichte hout niet bruikbaar in
de industrie, zoniet ware hij een goede oplossing om het houtareaal uit te
breiden in vervuilde streken. Hij kan er echter wel de omgeving opbeuren met
zijn lichtgroene verschijning.
Als volwassen boom is hij te omvangrijk om in de tuin te
houden. Hij is echter gemakkelijk binnen de maten te houden en verdraagt zeer
goed snoei. Dit maakt hem geliefd bij bonsai-liefhebbers.
Geneeskrachtige eigenschappen.
De boeddhisten noemen de Ginkgo “de boom van de kennis”.
Deze benaming is helemaal terecht gekozen. Hij bevat
immers flavonendie een regelende werking hebben op de vloeibaarheid van het
bloed. Als verre verwant van de naaldbomen bevat hij ook enkele soorten
terpenten die vrije radicalen te lijf gaan. Zij helpen hem trouwens ook de
vervuilde atmosfeer van de Amerikaanse steden te overleven, waar hij zeer
frequent wordt aangeplant.
Bij het ouder worden verhoogt de viscositeit van de
lichaamsvochten. Dit betreft zowel de slijmen tussen de gewrichten, in prostaat
en longen als het bloed. Dit leidt tot een verstrammen van de gewrichten, het
uitdrogen van de klieren en vermindering van de doorbloeding, met alle gevolgen
vandien. De stoffen uit de Ginkgo helpen deze lichaamsvochten weer vloeibaarder
te maken. De gevolgen zijn soms spectaculair, vooral bij oudere mensen.
Jongeren, die normaal gezien op dat vlak geen problemen hebben, hebben er enkel
baat bij in extreme omstandigheden zoals bij blokperioden. De lichte verhoging
van de bloeddoorstroming vergemakkelijkt het denkwerk en vergroot het geheugen.
De Ginkgoflavonglycosides blijken immers een beter
herinneringsvermogen te geven. De meest werkzame dosis zou bij de 24%
oplossingen liggen.
De metafysische werking van Ginkgo ligt in het
materialiserende denken, het “logischer” maken van de denkstramienen, het
“terug met de voeten op de grond” brengen. Ook hier vinden we dus een verhoging
van het korte-termijngeheugen terug.
Preventief werkt de Ginkgo tegen
verouderingsverschijnselen via de verbeterde bloeddoorstroming in en om de de
hersenen en de in de kransslagaders (perifere en cerebrale circilatie). Alle
weefsels krijgen een verbeterde doorbloeding.
Alle vormen van verwarring, verminderd
oriëntatievermogen, verminderde waakzaamheid, worden gunstig beïnvloed door
Ginkgo.
Indirect geeft het ook een grotere zuurstoftoevoer zodat
we kunnen stellen dat aandoeningen die daarmee verband houden zoals angina,
spataders en aambeien gunstig worden beïnvloed. Ginkgo grijpt in op een
kritisch punt waardoor de algemene toestand verbetert.
Er is een uitgesproken werking vastgesteld op de
plaatjes-aggregatie en de viscositeit van het bloed. Daardoor voorkomt het
klontervorming (trombi) en vermindert alle risico’s die daarmee verband houden
zoals hartinfarct en hersentrombose.
Ginkgo beschermt de bloedvaten rechtstreeks door ze
soepel te houden.
Als hulpmiddel.
Wie het middel wil gebruiken doet er best aan het zich in
een apoteek of gespecialiseerde winkel aan te schaffen. De genormaliseerde vorm
voor extracten bevat 24% ginkgoflavon-glycosides en 6% terpenten (vluchtige
oliën). Let er dus op dat preparaten tenminste deze hoeveelheden bevatten.
Er bestaan ook capsules met gemalen bladeren. Daarvan mogen
2x2 eenheden per dag worden ingenomen. Zij bevatten slechts 0,5% flavonoïden.
De terpenten belopen 0,1 tot 0,2%.
Wie er zelf wil tegen aangaan en zijn Ginkgo biloba wil
kaalplukken gaat aan de slag in de late lente, begin van de zomer. De bladeren
worden geplukt wanneer zij een paar dagen open zijn. Zij worden niet gewassen
om de resten van de knopharsen niet te verliezen.
De bladeren drogen in de schaduw en zo gauw mogelijk
luchtdicht afsluiten.
De bladeren worden fijngestampt en gemengd in honig of (vlierbessen)siroop.
We berekenen de porties zodanig dat we per dag ongeveer 500mg innemen verdeeld
over twee porties: 250mg s’ morgens een
kwartier vóór het ontbijt en 250mg een half uur voor het slapen gaan. Vergeet
achteraf niet de suiker van rond de tanden te poetsen!
Met volgend product behaalde ik zeer goede resultaten:
Naar verluidt kan Ginkgo biloba de lever belasten, wat
niet abnormaal is voor een product dat de vrije radicalen en toxines ui het
lichaam verdrijft. Wat voorzichtigheid dus in geval van zwakke lever. In deze
optiek kan het bij gebruik tijdens de aanvang aanleiding geven tot
ontwenningsverschijnselen en tijdelijke vermoeidheid.
Gebruikt samen met 2x 2000mg sojalecithine per dag op dezelfde
tijdstippen geeft het na een paar dagen ongelooflijke resultaten, zeker als men
met behulp van de lecithine per dag gelijktijdig 1 gram (dosis voor volwassene)
levertraan per dag inneemt. Het is ook uitstekend tijdens de blok voor
studenten (met vetrijk hamburger-friet-regime) en voor wie er mee te maken
heeft: deze combinatie mildert dislexie en doet het zelfs tijdelijk verdwijnen
en brengt de slachtoffers van verdovingen, citostatica en cerebro-spinale
bestralingen terug op peil.
Eric.